I just love you..it's okay-ep2

شبیه بچه های کوچولو شده بود.دست مامانشو گرفت و از اتاق بیرون اومد.نور لوستر اذیتش میکرد پس دستشو سایبونشون کرد.از پله ها پایین اومدن و به سمت میز چرخیدن.
-بیا...پسر عزیزتو آوردم..
-آه سیون...مگه نگفتم بزار بخوابه؟
-من بیدارش نکردم..خودش بیدار شد..باور کن...من به کار عاشقا کاری ندارم...
-عاشقا؟
نه..تو این موقعیت همینو کم داشت...برگشت و پشت سرشو نگاه کرد...با اون دکلته ی صورتی و کفشای همیشه پاشنه بلندش ، موهای تازه بلوند شده اش و آرایش غلیظش،سعی داشت ثابت کنه که خوشگله..اما..واقعا بود؟

-میلا....عز..عزیزم..اینجا چیکار میکنی؟
-این چه حرفیه عشقم..دلم واسط تنگ شده بود...
-دلت تنگ شده بود.؟..واقعا؟
《دلتنگی؟
یعنی احساس ترس وقتی نداریش...یعنی نبودن اکسیژن وقتی نیست...یعنی همه فکرت بشه اون و همه قلبت پرشه ازش...یعنی بخوایش فقط واسه خودت..یعنی هیچکسو جز اون نبینی و صدای هیچکس جز اونو نشنوی...یعنی اگه بخاطرش بهت بگن دیوونه...بخندی و بگی دیوونه ی اون بودن هم خوبه...》
-سهونا...کجایی؟ گفتم آره دلم تنگ شده بود خیلی...
-اوهوم...
-تو چی؟
-من ....چی؟
-دلت...
-تنگه....خیلی...
-میدونستم عشقم..بخاطر همین اومدم...
اگر اون لحظه به صورت مادر و پدر سهون نگاه میکرد، با واقعیت دلتنگ بودن سهون روبرو میشد.گفت دلتنگه و بود...اما واسه کی؟
-میگم چطوره فردا یه سر باهام بیای شرکت بابا؟هوم؟بابا دلش واست تنگ شده و منم یکم تو حساب کتابا کم آوردم....سهوووونا...خواهش ..
سهووووونا؟از زبون اون چطوری بود؟اگر بجای این صدای گوش خراش و مسخره که میلا بیش از حد نازکش میکرد، اون صداش میکرد چی میشد؟
-سهونا..حالت خوب نیست؟
تازه به خودش اومد و شد سهون جدی..
-نه عزیزم..فقط یکم سردرده..خوب میشه...گفتی فردا؟آخه من فردا باید برم شرکت بابا.بعدش میام.هوم؟
انگار میلا بیخیال شد:-باشه گلم...فردا هروقت تونستی بیا..
مامانش وقت خوبیو واسه پرت کردن حواس هردوشون انتخاب کرده بود...
-میلا..دخترم..چرا نمیخوری؟
-اوه.بله ماما...ممنون..
-ممنون مامانی